علاقه مندي به کار با کودکان
داشتن سلامت رواني و جسماني
صبوري و شکيبايي
داشتن تجربه و احساس مادري براي کودکان
سرحال و با نشاط بودن
احساس تعهد ايماني و اخلاقي در کار با کودکان
آگاهي از مسايل و نيازهاي کودکان
توجه به رشد کودکان در ابعاد مختلف جسماني، حرکتي، عاطفي، رواني،ذ هني، اجتماعي و زبان آموزي
داشتن ظاهري آراسته و مرتب
با محبت و دلسوز بودن
داشتن توانايي و صلاحيت لازم در نگهداري از کودکان
داشتن نگاه برابر به همه کودکان
به عبارت ساده تر، مربي اين گروه سني بايد فردي متعهد، کاردان، آگاه و سازمان دهنده در امور مربوط به کودکان باشد.

بخش عظيمي از آموزش و پرورش و راهکارهايي که در مهد کودک ها اعمال مي شود، براي پيشبرد همه جانبه رشد عاطفي، جسماني، ذهني، اخلاقي، ذهني، هنري و خلاقيت کودکان است و آنان را براي ورود به دبستان آماده مي کند. تحقيقات روان شناسي در سال هاي اخير بيشتر درباره اين مرحله از زندگي کودک (مقطع پيش دبستان) انجام شده و ثابت کرده اند که منش و هوش، تا آن درجه که در گذشته فکر مي کرده اند، ذاتي و ارثي نيست، بلکه متاثر از شرايط محيط است. کفپوش مهدکودک

هر قدر محيط نشو و نماي کودک آگاهانه تر، غني و در جهت شکوفايي کامل او باشد، هوش کودک بيشتر و خلق و خوي او متعادل تر خواهد بود. به همين سبب تعليم و تربيت دوره پيش دبستان در زمان ما اهميتي ديگر يافته است. در واقع انطباق با محيط، درک نيازهاي کودکان و فعال کردن آنان بايد محور اصلي فعاليت هاي يک مربي قرار گيرد.

ماکارنگو معتقد است: شيوه آموزش و پرورش کودک در دوره پيش از مدرسه تعيين کننده موفقيت هاي تحصيلي او در دوران مدرسه است و نيز مطمئنا سبب موفقعيت هاي بعدي او را در فعاليت هاي علمي و هنري مي شود و خوشبختي او در زندگي خصوصي اش را رقم مي زند.