مهد کودک، نوستالژی جدید کودکان ما
خروج مادر یا همسر از محیط خانه به بازار کار باعث ایجاد خلاءهایی در زندگی خانوادگی افراد شد. این امر منجر به پدید آمدن مکانهایی شد تا خدماتی را به خانوادهها برای رفع خلاء ایجاد شده ارائه دهند. این خدمات شامل افزایش سالنهای غذاخوری، مراکز نگهداری کودکان، تولیدات پوشاک و غیره بود.
مهدکودک
گرایش زنان به اشتغال، روابط زن، شوهر و فرزندان را دگرگون میسازد و این امر موجب کاهش روابط عاطفی با فرزندان شده که بسیار نگرانکننده است. نقش زن در خانه گرداگرد سه محور همسرداری، فرزندداری و خانهداری دور میزند که هر یک مدیریت ویژهای را میطلبد و نیازمند نظم و صرف وقت کافی است. وظایف مادری، بچهداری، خانهداری و رسیدگی به همسر، زن را تا حدودی با هویت و نقشی که در اجتماع دارد، در تضاد قرار میدهد. عدم حضور مادر در خانه و الگوپذیری کودک از سایرین، به دور شدن مادر از نقش مادر-فرزندی منجر میشود و در سالهای بعد نیز عواقب آن خانواده را در بر خواهد گرفت.
در سالههای اخیر، مادران 75 درصد از کودکان پیش دبستانی، شاغل هستند و این روند همچنان روبه افزایش است؛ ادامه تحصیل و اشتغال مادران، چارهای جز سپردن کودک به مهدکودک برای خانواده باقی نمیگذارد، به طوری که رشد ثبتنام نوباوگان در مهدکودکها در این سالها افزایش یافته است. در واقع مهدهایی که با هدف آموزش و نگهداری کودکان پا گرفته است این روزها نقش به سزایی در تربیت کودک دارند و عنصر مهمی در مسیر تربیت کودک محسوب میشوند.
امیرالمۆمنین علیهالسلام به فرزند خود امام مجتبی علیهالسلام میفرمایند: «قلب کودک نورس همانند زمین کاشته نشده، آماده پذیرش هر بذری است که در آن پاشیده شود. از اینرو در تربیت تو شتاب کردم، پیش از آن که دل تو سخت شود و اندیشهات به چیز دیگری مشغول گردد، تا به استقبال کارهایی بشتابی که صاحبان تجربه، زحمت آزمودن آن را کشیدهاند و تو را از تلاش و یافتن بینیاز ساختهاند.» در تعالیم و احادیث پیامبر و امامان معصوم کودک در سن 6 الی 7 سالگی بدون ترتیب رسمی زندگی میکند اما همواره به الگوهای مثبت و پرورش فضائل اخلاقی سفارش شدهاست. کفپوش مهدکودک
اغلب روشها و آموزهها معتقدندکه بهترین دوره برای تربیت فرزند، دوران کودکی است؛ زیرا در این سنین حس تقلید و نیز حس پذیرش آموزههای تربیتی، در سطح بالایی از توانمندی قرار دارد و کودک به خوبی آنچه را که به او آموخته میشود، فرا میگیرد. امروزه کودکان با آمادگی بالای ذهنی برای تقلید و آموزش در سنین پایین، توسط مهدکودکها و مدارس در جهت آموزش و پرورش قرار میگیرد.
همه آموختهها، عادتها، رفتارها و منشهای کودکان ناشی از محیطی است که در آن تعاملات روزمرهشان شکل میگیرد؛ اما آنچه در فرآیند رشد شخصیت کودکان و تأثیرپذیری آنها از الگوهای رفتاری بسیار حساس است هماهنگی، همانندی و همراهی الگوها در رشد شخصیت و تثبیت معیارهای اخلاقی کودک میباشد. توجه به محیط اطراف آموزش کودک و الگو گرفتن از رفتار دیگران اجتماعی از گذشته بر سیطره آموزش و پرورش سایه افکنده بود.
منبع: اکاایران