در طراحي سيستم هاي آشپزخانه اي قواعدي براي کنترل شرايط آسايش و الزامات اقتصادي وجود دارد که رعايت آن ضروري است: در يک ساختمان مستقل براي جلوگيري از نفوذ هواي آلوده و تهويه نشده به داخل فشار درون بايد مثبت باشد. (مثلا 1.25 Pa)

در فضاهاي چندگانه، آشپزخانه بايد نسبت به سالن پذيرايي فشار منفي و نسبت به هواي بيرون فشار مثبت باشد تا بو منقل نشود.
هر آشپزخانه بايد نسبت به فضاهاي مجاور خود کمي فشار منفي بوده تا بو در آنجا گير نکند.
سيستم HVAC بايد جريان هواي ناشي از منطقه پخت و پز را از رسيدن به فضاهاي مجاور محدود کند. به خصوص بو که مشکلي آشکار است. به طور ايده آل سيستم تهويه آشپزخانه بايد از زون هاي ديگر ساختمان جدا باشد براي اين منظور سه موقعيت را در نظر مي گيريم:
در برخي فصول ممکن است ناهارخوري نياز به گرمايش داشته در حالي که آشپزخانه بايد با تهويه و خنک کاري هواي درونش حفظ شود، در اين حالت نيز همان طور که گفته شد اختلاف فشار لازم براي انتقال هوا از ناهار خوري به آشپزخانه بايد برقرار شود.
اگر آشپزخانه به طور مجزا گرم شود کنترل دماي گرم توسط ترموستات بهتر است بر اساس دماي آشپزخانه باشد تا بيرون. براي آسايش افراد داخل بهتر است دماي هواساز نزديک به دماي آشپزخانه ست شود تا نوسانات کاهش يابد. همچنين تهويه در آشپزخانه بايد بتواند سرمايش و گرمايش هم زمان را تامين کند. (هود صنعتي)