کودکی دوران بسیار مهمی از زندگی هر فرد به شمار می رود که همه ما خوب یا بد بدون استثنا آن را تجربه کرده ایم. اگر چه ممکن است که چیزهای زیادی از آن دوران به یاد نداشته باشیم اما در هر صورت تأثیرات محیطی آن دوره ها بدون شک نقش بسیار مهمی در ایجاد شخصیت کنونی ما داشته اند. یکی از بزرگترین دغدغه های پدران و مادران همواره چگونگی تربیت فرزندانی بوده است که بتوانند در آینده افراد موفقی برای خود و جامعه خود باشند اما باید از خود پرسید که آیا موفقیت یا عدم موفقیت یک فرد در آینده ارتباطی با چگونگی رشد وی در دوران کودکی دارد؟ اگر چنین رابطه ای برقرار است، میزان آن چقدر است؟ و نهایتا اگر چنین وضعیتی وجود دارد برای بیشتر کردن عنصر موفقیت در کودکان چه کارهایی می توان انجام داد؟
امروزه تقریبا تمام والدین با مکانی به نام مهد کودک آشنا هستند. بسیاری از آنها حتی ماهها قبل از اقدام به بچه دار شدن، اطلاعات زیادی در این باره به دست می آورند. اما باید پرسید مهد کودک چیست و چه تأثیری بر آینده کودکان دارد؟
مسلما مهد کودک به شکلی که امروز در جوامع مختلف می بینیم، یک پدیده نوظهور است. شاید فلسفه اولیه ایجاد مهد کودک به دنبال انقلابهای صنعتی و اشتغال مادران در کارخانه ها بوده است. در مجموع انقلاب صنعتی بسیاری از جنبه های زندگی مردم را تغییر دارد. کفپوش مهدکودک

مردم برای اینکه وقت انجام کارهای بیشتری را داشته باشند مجبور شدند هر چه بیشتر کارها، وظایف و امورات خود را تخصصی تر کرده و آن را به دست متخصص آن حوزه بسپارند. مهد کودک نیز یکی از این پدیده هاست. اگر چه باید پذیرفت که امروزه دیگر مفهوم و حتی فلسفه آن تغییر کرده است. در حال حاضر مهد کودک بیشتر از اینکه یک مکانی برای نگهداری کودکان در هنگام اشتغال والدین باشد، به یک نهاد آموزشی و پرورشی تبدیل شده که حتی مادران غیر شاغل نیز رغبت و تمایل زیادی برای فرستادن کودکان خود به این مکانها پیدا کرده اند. مهد کودک در واقع امروزه به مکانی برای آموزش مهارتهای اولیه زندگی به کودکان تبدیل شده است؛ مهارتهایی که اولا نیاز ضروری برای زندگی در عصر مدرن است و ثانیا اینکه به علت تخصصی بودن آن، کاری نیست که تمام والدین از هر قشری بتوانند از عهده آن بر بیایند.
مسائلی در زمینه مهد کودک ها وجود دارد که توجه به آنها ضروری است.از جمله مکان و امن بودن فیزیکی مهد کودک ، تخصص و علم مربیان و همچنین رفتار مناسب آنان با کودکن است.
در جامعه پیشتر ما، همواره نگهداری و تربیت بچه های مادران شاغل به یکی از اعضای فامیل و مادر بزرگ یا خاله یا عمه و یا حتی همسایه غیر شاغل سپرده می شد. گاهی حتی مادران شاغل مبالغی به فرد نگهداری کننده می دادند. اما با بیشتر شدن زنان شاغل در سراسر ایران این مسأله حالت جدی پیدا کرد و لزوم ایجاد نهادهایی همانند کشورهای غربی برای کنترل این مسأله احساس شد. در ابتدا به طور بسیار محدود مهد کودک هایی با امکانات بسیار ساده برای نگهداری کودکان در شهرهایی مانند تهران ایجاد شدند.

نگاهی به برخی از آمارهایی که در مورد کودکان کودکستانی منتشر شده است می تواند ما را برای ورود به این مبحث کمک کند. تحقیقات نشان می دهد کودکانی که به مهد کودک می روند به دلیل تعدد بازیها و همبازی ها ی بیشتر، نسبت به سایر کودکان فعال تر و پر تحرک ترند. در مقابل برخی کودکانی که به مهد کودک نمی روند بیشتر بازیهای نشسته انجام داده و از همه بدتر بسیاری از وقت خود را به تماشای تلویزیون می گذرانند که می تواند بر سلامت جسمی و روانی آنها تأثیرات منفی و بلند مدت بگذارد. مهد کودک ها علاوه بر این می توانند به ارتقاء مهارتهای اجتماعی و تقویت هوش کودکان کمک کنند.
کودکانی که به مهد می روند دست به انتخاب دوست می زنند و از خود خلاقیت هایی نشان می دهند که منجر به تشویق او می شود و همچنین تشویق های مربیان مهد باعث می شود حس اعتماد به نفس کودکان بالا رفته و از نظر رشد ذهنی و اجتماعی از رشد خوبی برخوردار شوند و باعث می شود که در سالهای تحصیلی کمتر دچار افت شده و از نظر هوشی نیز نسبت به کسانی که مهد نرفته اند از هوش و استعداد نسبتا بهتری برخوردار باشند.

مسائلی در زمینه مهد کودک ها وجود دارد که توجه به آنها ضروری است. قبل از هر چیز انتخاب مهد کودک است. بررسی ها نشان می دهند که این عوامل در یک مهد کودک بسیار مهم هستند: اندازه گروه در مهد کودکها یا تعداد کودک در یک مکان واحد، نسبت مراقبت از کودک، تبحر و توانایی مربیان و ...است. در صورتی که این ویژگیها مطلوب باشند، کودکان در ارزیابیهای هوش، زبان و رشد اجتماعی بهتر عمل می کنند. محیط های وسیع و مجهز و اقداماتی که نیازها و تمایلات کودکان را برآورده سازد نیز به پیامدهای مثبت کمک می کند.
منبع: اکاایران