کفچه [?] يا قاشُق ابزار کوچک فلزي يا چوبي است که دسته دارد و براي جايه‌جايي غذا و خوردن آن به‌کار مي‌رود.[?] معمولاً براي خوردن غذاهاي مايع، نيمه‌مايع، يا دان‌دان (مانند برنج) که خوردن آن‌ها با چنگال دشوار است از قاشق استفاده مي‌کنند. از قاشق همچنين در آشپزي و براي افزودن مواد يا پيمانه کردن آن‌ها استفاده مي‌شود. قاشق در ريشه واژه‌اي ترکي است که از فعل قاشيماق(qa??maq) به معني خاريدن، خراشيدن و تراشيدن گرفته شده‌است.[?] پيش از آمدن اين وام‌واژه به فارسي، در فارسي آن را کفچه [?] ، چمچه و کمچه مي‌ناميدند. اين واژه هم اينک در زبان زازايي، گيلکي، مازندراني و همچنين کردي مورد استفاده قرار مي گيرد.[?]

طبق نظريه ديگر اينکه قاشق ريشه در واژه قاشيماق داشته باشد مورد ترديد واقع شده علت اين ترديد سابقه اين کاربردآن در زبان ترکي است. قاشق چوبي را در قديم کمچه و کمچک و کفچک مي‌گفتند.با توجه به اينکه اين واژه و همچنين چاگوگ (چاقو) نيز مي تواند تغيير آوايي به قاشوق بدهد.[?]
انواع قاشق[ويرايش]
قاشق غذاخوري، قاشق چايخوري، قاشق مرباخوري، قاشق سوپخوري، قاشق دسرخوري، ملاقه 

سرويس قاشق و چنگال